Τα εξαρτήματα των υπολογιστών περιέχουν τοξικές και καρκινογόνες ουσίες. Όταν ο αγαπημένος μας υπολογιστής χαλάσει, μετατρέπεται σε επικίνδυνο ηλεκτρονικό απόβλητο που απαιτεί ανακύκλωση υπό αυστηρές προδιαγραφές. Ωστόσο, αντί να διαχειρίζονται τα δικά τους απόβλητα, οι ανεπτυγμένες χώρες επιλέγουν τη φθηνότερη λύση: την εξαγωγή τους σε φτωχότερα έθνη.

Έτσι, δισεκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα τραγικό δίλημμα—δηλητηρίαση ή φτώχεια—ενώ οι θάλασσες, τα ποτάμια, το έδαφος και ο αέρας μολύνονται ανεπανόρθωτα. Έως και 50.000.000 τόνοι της «ψηφιακής μας εποχής» καταλήγουν παράνομα στην Κίνα. Σε «νεκροταφεία πόλεων», υπολογιστές διαλύονται, ξεπλένονται σε όξινα λουτρά και καίγονται από στρατιές εξαθλιωμένων εργατών και ανήλικων παιδιών, που με γυμνά χέρια διαλύουν τα εξαρτήματα για ένα δολάριο την ημέρα.